Europejczycy spożywają go ok. 40-50 kg rocznie, a mieszkańcy USA nawet 70 kg! Nawet tego nie dostrzegamy, gdyż cukier, w wielu postaciach, można znaleźć w praktycznie każdym produkcie spożywczym.
Można sobie jedynie zadać pytanie: czy zdajemy sobie sprawę z tego ile cukru spożywamy? Czy mamy nad tym jeszcze kontrolę?
Amerykańskie Towarzystwo Kardiologiczne (American Heart Associaton) opracowała specjalne zalecenia dotyczące właśnie ilości spożywanych cukrów - kobiety nie powinny jeść więcej niż 6 łyżeczek cukru dziennie (równowartość ok. 100 kcal), natomiast mężczyźni nie więcej niż trzy łyżeczki dziennie (150 kcal).
AHA podkreśla jednak, że te wytyczne nie są dokładne i przedstawiają jedynie orientacyjne limity.
Dobrze widać tu jednak skalę problemu. Według zaleceń powinniśmy go spożywać ok. 11 kg rocznie. Przekraczamy tę ilość pięciokrotnie...
Cukier występuje w wielu postaciach: glukoza, sacharoza, fruktoza, laktoza, maltoza, dekstroza, ale także melasa - powstała jako produkt uboczny podczas produkcji sacharozy, syrop kukurydziany (glukozowo-fruktozowy) czy koncentrat soku owocowego.
Warto pamiętać, że cukier nie zawiera żadnych wartości odżywczych, choć zawiera kalorie. 100 g cukru ma ok. 400 kcal, tzw. pustych, gdyż pozbawionych wartościowych składników. Dlatego warto, choć część spożywanych przez nas cukrów, zastąpić zdrowszymi zamiennikami - takimi jak na przykład miód, który zawiera więcej kalorii, ale dostarcza równocześnie wiele składników niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Nie jest tajemnicą, że cukier nie jest zdrowy. Niektórzy twierdzą nawet, że jest jedną z najniebezpieczniejszych substancji, jakie spożywamy. Mimo wszystko, niewiele z nas zdaje sobie sprawę z zagrożeń spowodowanych nadmiernym spożyciem cukru.
Pierwszym zagrożeniem, jakie przychodzi do głowy jest cukrzyca - choroba charakteryzująca się hiperglikemią - podwyższonym poziomem cukru we krwi. Wynika ona z zaburzenia produkcji (przez trzustkę) lub działania insuliny. Działa to mniej więcej w ten sposób: kiedy zbyt duża ilość cukru wchodzi do krwiobiegu, zaalarmowana trzustka zaczyna produkować więcej insuliny - hormonu, którego zadaniem jest obniżanie poziomu cukru we krwi. Nadmiar insuliny "odciąga" z krwi więcej glukozy, niż jest to konieczne. Powstaje więc taka huśtawka: poziom cukru we krwi jest za wysoki, a po chwili gwałtownie spada. Lata takich wahań mogą nas wiele kosztować.
Kolejną chorobą związaną bezpośrednio z nadmiernym spożyciem cukru jest próchnica. Istnieją dwie teorie na ten temat. Pierwsza z nich mówi, że gdy jemy coś z dużą ilością cukru, po połączeniu ze śliną tworzy on osad, który osadza się na zębach. Jest on pożywką dla mikrobów, które atakują zęby. Ostatnio udowodniono jednak, że cukier może niszczyć zęby nie tyle przez "atak z zewnątrz", co przez wysysanie wapnia od wewnątrz. Spożywanie dużych ilości cukru może być także przyczyną niedoboru innych składników odżywczych, białka i witamin. Może to skutkować silnym łaknieniem (organizm chce odzyskać utracone minerały).
Innym skutkiem spożycia nadmiernej ilości cukrów mogą być choroby serca i układu krwionośnego. Mogą być one spowodowane niedoborami (np. potasu) lub wysokim ciśnieniem krwi oraz złego cholesterolu. Choroby, o których mowa to przede wszystkim nowotwory, zawały serca czy miażdżyca.
Nadmierne spożycie cukru może skutkować wieloma innymi problemami: otyłość, astma, ogólne osłabienie odporności organizmu, kłopoty ze skupieniem się i zapamiętywaniem oraz wrzody.
Co ciekawe, nadmierne spożycie cukru może być przyczyną napięć społecznych. Szczególnie dotyka to dzieci. Już w 1991 roku prezydent Singapuru zakazał sprzedaży słodzonych napojów chłodzących w szkołach i innych ośrodkach młodzieżowych ze względu na wpływ, jaki wywierają na młodych ludzi.
Cukier może także uzależniać!
Huśtawka poziomu glukozy we krwi (o której pisałam już przy cukrzycy) sprawia, że gdy poziom cukru jest za niski, a okres pobudzenia mija, znów sięgamy po słodkie i niezdrowe jedzenie. Sami w ten sposób wpędzamy się w błędne koło, z którego wyrwać się jest niezwykle trudno.
Nagłe zrezygnowanie z cukru wywołuje takie same symptomy odwykowe, które pojawiają się przy odstawieniu narkotyków: zmęczenie, znużenie, depresja, bóle głowy, huśtawki nastrojów.
Jak możemy ograniczyć spożycie cukrów?
Należy odstawić słodzone napoje, zarówno te gazowane, jak i sztucznie słodzone soki czy mrożone herbaty. Powinniśmy także starać się ograniczyć tzw. przetworzoną żywność. Wybierajmy świeże warzywa, owoce i zboża.
Można sobie jedynie zadać pytanie: czy zdajemy sobie sprawę z tego ile cukru spożywamy? Czy mamy nad tym jeszcze kontrolę?
Amerykańskie Towarzystwo Kardiologiczne (American Heart Associaton) opracowała specjalne zalecenia dotyczące właśnie ilości spożywanych cukrów - kobiety nie powinny jeść więcej niż 6 łyżeczek cukru dziennie (równowartość ok. 100 kcal), natomiast mężczyźni nie więcej niż trzy łyżeczki dziennie (150 kcal).
AHA podkreśla jednak, że te wytyczne nie są dokładne i przedstawiają jedynie orientacyjne limity.
Dobrze widać tu jednak skalę problemu. Według zaleceń powinniśmy go spożywać ok. 11 kg rocznie. Przekraczamy tę ilość pięciokrotnie...
Cukier występuje w wielu postaciach: glukoza, sacharoza, fruktoza, laktoza, maltoza, dekstroza, ale także melasa - powstała jako produkt uboczny podczas produkcji sacharozy, syrop kukurydziany (glukozowo-fruktozowy) czy koncentrat soku owocowego.
Warto pamiętać, że cukier nie zawiera żadnych wartości odżywczych, choć zawiera kalorie. 100 g cukru ma ok. 400 kcal, tzw. pustych, gdyż pozbawionych wartościowych składników. Dlatego warto, choć część spożywanych przez nas cukrów, zastąpić zdrowszymi zamiennikami - takimi jak na przykład miód, który zawiera więcej kalorii, ale dostarcza równocześnie wiele składników niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Nie jest tajemnicą, że cukier nie jest zdrowy. Niektórzy twierdzą nawet, że jest jedną z najniebezpieczniejszych substancji, jakie spożywamy. Mimo wszystko, niewiele z nas zdaje sobie sprawę z zagrożeń spowodowanych nadmiernym spożyciem cukru.
Pierwszym zagrożeniem, jakie przychodzi do głowy jest cukrzyca - choroba charakteryzująca się hiperglikemią - podwyższonym poziomem cukru we krwi. Wynika ona z zaburzenia produkcji (przez trzustkę) lub działania insuliny. Działa to mniej więcej w ten sposób: kiedy zbyt duża ilość cukru wchodzi do krwiobiegu, zaalarmowana trzustka zaczyna produkować więcej insuliny - hormonu, którego zadaniem jest obniżanie poziomu cukru we krwi. Nadmiar insuliny "odciąga" z krwi więcej glukozy, niż jest to konieczne. Powstaje więc taka huśtawka: poziom cukru we krwi jest za wysoki, a po chwili gwałtownie spada. Lata takich wahań mogą nas wiele kosztować.
Kolejną chorobą związaną bezpośrednio z nadmiernym spożyciem cukru jest próchnica. Istnieją dwie teorie na ten temat. Pierwsza z nich mówi, że gdy jemy coś z dużą ilością cukru, po połączeniu ze śliną tworzy on osad, który osadza się na zębach. Jest on pożywką dla mikrobów, które atakują zęby. Ostatnio udowodniono jednak, że cukier może niszczyć zęby nie tyle przez "atak z zewnątrz", co przez wysysanie wapnia od wewnątrz. Spożywanie dużych ilości cukru może być także przyczyną niedoboru innych składników odżywczych, białka i witamin. Może to skutkować silnym łaknieniem (organizm chce odzyskać utracone minerały).
Innym skutkiem spożycia nadmiernej ilości cukrów mogą być choroby serca i układu krwionośnego. Mogą być one spowodowane niedoborami (np. potasu) lub wysokim ciśnieniem krwi oraz złego cholesterolu. Choroby, o których mowa to przede wszystkim nowotwory, zawały serca czy miażdżyca.
Nadmierne spożycie cukru może skutkować wieloma innymi problemami: otyłość, astma, ogólne osłabienie odporności organizmu, kłopoty ze skupieniem się i zapamiętywaniem oraz wrzody.
Co ciekawe, nadmierne spożycie cukru może być przyczyną napięć społecznych. Szczególnie dotyka to dzieci. Już w 1991 roku prezydent Singapuru zakazał sprzedaży słodzonych napojów chłodzących w szkołach i innych ośrodkach młodzieżowych ze względu na wpływ, jaki wywierają na młodych ludzi.
Cukier może także uzależniać!
Huśtawka poziomu glukozy we krwi (o której pisałam już przy cukrzycy) sprawia, że gdy poziom cukru jest za niski, a okres pobudzenia mija, znów sięgamy po słodkie i niezdrowe jedzenie. Sami w ten sposób wpędzamy się w błędne koło, z którego wyrwać się jest niezwykle trudno.
Nagłe zrezygnowanie z cukru wywołuje takie same symptomy odwykowe, które pojawiają się przy odstawieniu narkotyków: zmęczenie, znużenie, depresja, bóle głowy, huśtawki nastrojów.
Jak możemy ograniczyć spożycie cukrów?
Należy odstawić słodzone napoje, zarówno te gazowane, jak i sztucznie słodzone soki czy mrożone herbaty. Powinniśmy także starać się ograniczyć tzw. przetworzoną żywność. Wybierajmy świeże warzywa, owoce i zboża.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz