Na początek, warto sobie zadać pytanie, czym właściwie syrop glukozowo-fruktozowy jest. Jest to oczyszczony i zagęszczony wodny roztwór cukrów prostych (glukozy i fruktozy), uzyskiwany w procesie hydrolizy węglowodanów.
Zaczął być stosowany w latach 60. XX wieku, choć znacznie większą popularność zdobył około 10 lat później.
Syrop glukozowo-fruktozowy otrzymywany jest z kukurydzy przetworzonej na skrobię kukurydzianą. Ta z kolei, z użyciem enzymów lub kwasów, przetwarzana jest do formy syropu zawierającego 55% glukozy, 42% fruktozy oraz 3% innych cukrów.
Gdzie go możemy spotkać?
Właściwie wszędzie. We wszelkich napojach, ciastach, chlebach, dżemach, lodach, sałatkach, konserwach, galaretkach, jogurtach, produktach zbożowych, musztardach.
Czemu syrop glukozowo-fruktozowy zastępuje coraz częściej zwykłą sacharozę?
Jak zwykle, decydującym czynnikiem jest cena, ale nie bez znaczenia pozostają także właściwości syropu, które sprawiają, że jest on znacznie łatwiejszy w użyciu (m. in.: niska lepkość, ciekły stan skupienia - brak konieczności rozpuszczania).
A jakie konsekwencje pociąga za sobą spożywanie tego syropu?
- zwiększony poziom cholesterolu i ryzyko zakrzepów
- obniżenie siły systemu immunologicznego (zmniejszone działanie białych krwinek)
- zaburzenie metabolizmu miedzi (zahamowanie produkcji elastyny i kolagenu), co może prowadzić do: anemii, osłabienia naczyń krwionośnych, serca, wątroby, gęstości kości, zaburzeń kontrolowania poziomu cukru we krwi, szybszego starzenia się
- potęguje apetyt
- cukrzyca typu 2
Podsumowując, jedzenie nadmiernych ilości syropu glukozowo-fruktozowego może doprowadzić przede wszystkim do otyłości oraz do nadciśnienia tętniczego, a także do cukrzycy typu 2.
I najważniejsze: czytajmy etykiety!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz